தலைக்கு விலை; ஓட்டுக்கும் விலை! செய்வது இன்னதென்று அறியாதிருக்கிறார்களா?  -எடப்பாடி பிரச்சார எழுச்சி பின்னணி! 

திமுகவோ, அதிமுகவோ, தலைவர்கள் பிரச்சாரம் செய்யும் இடங்களில் திரளாகத் தலைகள் தென்படாவிட்டால், மக்களின் அபிமானத்தை இழந்துவிட்டதாக,  அந்தத் தலைவர்கள் குறித்து விமர்சனங்கள் எழுகின்றன.  ஆள் இல்லாத கடையில் டீ ஆற்றுவதாக, அந்தத் தலைவர்கள் குறித்து போட்டோவுடன் மீம்ஸ் வெளியிட்டு கலாய்த்து விடுகின்றனர். தமிழக முதல்வர் எடப்பாடி பழனிசாமியும்கூட இதற்குத் தப்பவில்லை.  

சேலத்தில் வாக்கு சேகரித்தபோது, வழிநெடுகிலும் ஆட்களே இல்லாத சாலையில்தான் அவர் கும்பிட்டுச் செல்ல வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டது.  இனிமேல், எடப்பாடி பழனிசாமிக்கு அப்படி ஒரு நிலை வரக்கூடாது என்ற தெளிவோடு  அதிமுகவினர் செயல்பட ஆரம்பித்துவிட்டனர்.  பிறகென்ன? எடப்பாடி பிரச்சாரம் செய்யும் அத்தனை பாய்ண்ட்டுகளிலும் மக்கள் கூட்டம் அலைமோதுகிறது.   விருதுநகர் பாராளுமன்றம் மற்றும் சாத்தூர் சட்டமன்ற தொகுதிக்குட்பட்ட செவல்பட்டி, தாயில்பட்டி, படந்தால் விலக்கு, சாத்தூர், அனுப்பன்குளம் போன்ற பாய்ண்ட்டுகளில் எடப்பாடி பழனிசாமி பிரச்சாரம் செய்தபோது உடன் பயணித்தோம். அப்போது, கள்ளம் கபடமற்ற கிராமத்து மனிதர்களிடம் பேச்சு கொடுத்தோம். 

குட்டியானை ஓட்டுநர் குஷி!

செவல்பட்டியில் குட்டியானை எனப்படும் டாடா ஏஸ் சரக்கு வாகன ஓட்டுநரான கிருஷ்ணமூர்த்தி, “போனவாரம் விறகு லோடு ஏத்திட்டு போனேன். அப்ப ஊர்க்காரங்க நாலுபேரையும் ஏத்திக்கிட்டேன். போற வழியில போலீஸ் பிடிச்சிருச்சு. முன்னூறு ரூபாய் பைன் கட்டித் தொலைச்சேன். இப்ப அதே குட்டியானைல ட்ரிப்புக்கு 20 பேர்ன்னு ரெண்டுதடவை கூட்டிட்டு வந்திருக்கேன். போலீஸ் கண்ணு முன்னாலதான் இறக்கிவிடறேன். எந்தப் போலீசும் கேள்வி கேட்கல. என்ன இருந்தாலும் எடப்பாடி முதலமைச்சர் இல்லியா? அவரு பேசுறத கேட்கிறதுக்கு ஆளுங்கள கூட்டிட்டு வந்திருக்கேன்ல. அதான், என்னோட குட்டியானைக்கு இத்தனை மரியாதை.” என்று குஷியாகச் சிரித்தார்.  

‘ஏற்காடு’ பழனிசாமி காமெடி! 

“வருகிறார்.. வருகிறார்.. ஏற்காடு பழனிசாமி வந்துகொண்டிருக்கிறார்..” என்று ஒலிபெருக்கியில் முதல்வரின் ஊரை ஒரு ஆசாமி மாற்றிச்சொல்ல, “அடே..ஏற்காடு இல்லடா.. எடப்பாடி..” என்று ஒருவர் திருத்தினார். இதுபோன்ற காமெடிகள், காத்திருந்த கூட்டத்தைச் சிரிக்க வைத்ததென்றால்,  கேரள செண்டை மேளமோ பொதுஜனத்தின் காதுகளை அதிரச் செய்தது.

அக்கா அரசலட்சுமி எட்டாம் வகுப்பும். தங்கை மகிதா நான்காம் வகுப்பும் படிக்கிறார்கள். கூட்டத்தோடு கூட்டமாக அவர்களும் நின்றுகொண்டிருந்தனர்.   கையில் அதிமுக கொடியைச் சுருட்டி வைத்திருந்த அரசலட்சுமியிடம் ‘வர்றது யாருன்னு தெரியுமா?’ என்று கேட்டோம். “எடப்பாடி” என்று சொல்லத் தெரிந்த அரசலட்சுமி, முதல்வரின் பெயரை மறந்துபோனாள். சகோதரிகள் இருவரும் எடப்பாடி பழனிசாமிதான் தமிழக முதல்வர் என்பதை அறிந்திருக்கவில்லை. தன் இரு குழந்தைகளையும் அழைத்து வந்திருந்த ராக்கம்மா நம்மிடம், 

“அய்யா.. குடியிருக்க ஒரு வீடு இல்ல. பயராபீஸ் வேலை இல்லாம நாலு மாசமா ரொம்ப கஷ்டப்பட்டோம். கடனாயிப் போச்சு. இங்கே வர்றவரு (எடப்பாடி) மனசு வச்சு ஒயின் ஷாப்பை அடைக்கலாம்ல. என் ஓட்டு எப்பவும் ரெட்ட இலைக்குத்தான். யாருகிட்ட சொன்னா எனக்கு வீடு கிடைக்கும்?” என்றார் பரிதவிப்புடன். 

எடப்பாடி முகத்தில் என்ன இருக்கிறது?

முதியோர்களான பேச்சியம்மாவும் மாரியம்மாவும் பிரச்சார ஸ்பாட்டிலிருந்து மெல்ல நடையைக் கட்டினார்கள். “வந்தது வந்துட்டீங்க.. அவரு வர்ற வரைக்கும் இருந்துட்டுப் போங்கம்மா..” என்று கெஞ்சினார் அந்த ஏரியா அதிமுக பொறுப்பாளர். “அட, போங்கப்பா.. மணி எட்டாச்சு. அஞ்சு மணிக்கே கூட்டியாந்து இம்புட்டு நேரமா காக்க வைக்கிறீங்க.  மயக்கமா வருது. இருந்து பார்த்துட்டுப் போறதுக்கு  எடப்பாடி முகத்துல என்ன இருக்கு?” என்று எரிச்சலாகச் சொல்லிவிட்டு கிளம்பினர். பக்கத்து கிராமமான துலுக்கன்குறிச்சியிலிருந்து அழைத்துவரப்பட்ட பெண்கள் “நாலு மணிநேரமா நிக்கிறோம். யாரும் பச்சத்தண்ணிகூட தரல. பசி வயித்தக் கிள்ளுது. வீட்டுக்குப் போயி ரெண்டு வாய் சோறு சாப்பிட்டாத்தான் உசிரு வரும்.” என்றனர். கூட்டம் கலைய ஆரம்பித்தவுடன் “தைப்பொங்கலுக்கு 1000 ரூபாய் கொடுத்த முதல்வர் எடப்பாடி வருகிறார்.. வருகிறார்.. வந்துகொண்டிருக்கிறார்..” என்று ஒலிபெருக்கி அலறியது. துலுக்கன்குறிச்சி பெண்களோ “ரெண்டாயிரத்துக்கு எழுதிக்கொடுத்தோம். தேர்தல் முடிஞ்சதுக்கு அப்புறம் தருவோம்னு சொல்லுறாங்க. தருவாங்களோ? மாட்டாங்களோ?” என்று முணுமுணுத்தபடியே தங்கள் ஊருக்குக் கிளம்பினர். 

கால்கடுக்க வயதானவர்களை நிற்கவைத்த பாவம்!

ஊர் நாட்டாமையான கனகராஜுவுக்கு வயது 85 ஆகிறது. கிளம்பிக்கொண்டிருந்த மக்களைப் பார்த்து, “பாவம்யா.. வயசானவங்கள கூட்டிட்டு வந்து மூணு மணி நேரமா கால்கடுக்க நிற்க வச்சா எப்படி? இது சரியில்ல.  தலைக்கு 200-ன்னு பேசி, 150 தான் கொடுத்திருக்காங்க. 50 ரூபாய் கூட்டிட்டு வர்ற பொறுப்பாளருக்கு கமிஷனாம். இதெல்லாம் என்ன அரசியலோ?   நேருகாலத்துல இருந்து நான் காங்கிரஸ்ல இருக்கேன். எனக்கு முன்னால எங்கப்பா பால்ச்சாமித்தேவர் இந்த ஊரு நாட்டாமையா இருந்தாரு. நாங்கள்லாம் பரம்பரை நாட்டாமை.” என்றார் பெருமிதத்துடன். 

அனைவருக்கும் ரூபாய் இரண்டாயிரம்! 

காத்துக் காத்து கண்கள் பூத்திருந்த மக்களுக்கு இரவு 8.20-க்குத்தான் எடப்பாடி பழனிசாமியின் தரிசனம் கிடைத்தது. அவரும் மைக் பிடித்து.. ஸாரி.. ஹேன்ட் ஃப்ரீ மைக்கில், தனக்கு முன்பாக நின்ற கூட்டத்திடம் பேசினார். 

“இடைத்தேர்தல் வருவதற்குக் காரணமான துரோகிகளுக்கு (டிடிவி தினகரன் வகையறாக்கள்), ஆட்சியைக் கலைத்திட சதித்திட்டம் தீட்டியவர்களுக்கு தக்க பாடம் புகட்டி தண்டிக்க வேண்டும். பட்டாசுத் தொழிலுக்கும் பட்டாசுத் தொழிலாளர்களுக்கு என்றும் உறுதுணையாக இருப்போம். மக்களுக்கு சிறப்பு நிதி ரூ.2000 வழங்கும் திட்டத்தை  சென்னையில் தொடங்கிவிட்டோம். அதை, திமுகவும் மு.க.ஸ்டாலினும் மக்களுக்குக் கிடைக்கவிடாமல் செய்துவிட்டார்கள். தேர்தலுக்குப் பிறகு அனைத்துத்தரப்பு மக்களுக்கும் ரூ.2000 கிடைக்கும்படி செய்வோம்.” என்று வாக்குறுதி அளித்தார். 

ஜெயலலிதாவுக்கும் இதே நிலைதான்!

செவல்பட்டியில் நாம் சந்தித்த பேச்சியப்பன் “முகத்தைப் பார்க்கிறதுக்காக காத்துக்கிடந்ததெல்லாம் எம்.ஜி.ஆரோட முடிஞ்சு போச்சு. பதினெட்டு வருடங்களுக்கு முன்,  சிவகாசியை அடுத்துள்ள திருத்தங்கல்லில் பிரச்சாரம் செய்வதற்கு ஜெயலலிதா வந்தார். எதிர்பார்த்த அளவுக்கு கூட்டம் இல்லை.  மேடை ஏறாமல் கோபித்துக்கொண்டு போய்விட்டார். கூட்டம் ரத்தானது. மறுநாள், பெருமளவில் ஆட்களைத் திரட்டினார்கள். ஜெயலலிதா வந்து பிரச்சாரம் செய்தார். அன்றிலிருந்தே,  பணம் கொடுத்து கூட்டம் சேர்க்கும் நிலை அக்கட்சிக்கு ஏற்பட்டது. ஆனாலும்,   அதிமுக நல்ல கட்சிங்க. அட்வான்ஸ் புக்கிங்கா முன்கூட்டியே நூறு இருநூறுன்னு கொடுத்து மக்களை நல்லா  கவனிச்சிருது.  திமுக கூட்டணிக்காரங்களும் கொடுப்பாங்க. ஆனா.. ரொம்ப லேட்டாத்தான் தருவாங்க. இவங்க ஐநூறுன்னா.. அவங்க இருநூறு.. நான் சொல்லுறது ரொம்ப பழைய கணக்கு. இப்ப, யார் யாரு எம்புட்டு தரப்போறாங்கங்கிறது சஸ்பென்ஸா இருக்கு.” என்றார் எதிர்பார்ப்புடன். 

‘அழைத்துவரும் ஒவ்வொரு தலைக்கும் விலை; அளிக்கும் ஒவ்வொரு வாக்குக்கும் விலை’ என, கடலளவு ஊழல் பணத்தில் ‘துளியளவு’ தெளித்து, மக்களையும் ‘கரப்ட்’ செய்கிறார்கள் அரசியல்வாதிகள். தாங்கள் செய்வது இன்னதென்று மக்கள்  அறியாதிருக்கிறார்களா?