விவாகரத்து வாங்கிய சிங்கிள் பேரண்ட் உடன் வளரும் குழந்தைகளை உளவியல் ரீதியில் எவ்வாறு பாதிப்படைவார்கள் என்பதை ஒரு கவுன்சிலிங் மூலம் குழந்தை வளர்ப்பு ஆலோசகர் ஆஷா பாக்யராஜ் விவரிக்கிறார்.

அப்பா, அம்மா இருந்தும் குழந்தை வளர்ப்பில் நிறைய சிக்கல்கள் என்றிருக்க, இதில் சிங்கிள் பேரெண்டிங் என்று வரும்போது, எப்படி கையாள வேண்டும் என்றே தெரிவதில்லை. மகன் மூன்றாவது படிக்கும்போதே அப்பா விவாகரத்து வாங்கியவர். தற்போது பதினொன்றாம் வகுப்பு படிக்கும் அவன் பார்ன் வீடியோவுக்கு அடிமை ஆகி இருக்கிறான். அதை எல்லோர் முன்னிலையிலும் மறைக்காமல் தனக்கு பிடிக்கிறது பார்க்கிறேன் என்று ஒத்து கொள்ளவும் செய்கிறான். 24 மணி நேரமும் பார்ப்பது மட்டுமின்றி, பள்ளிக்கும் செல்வதில்லை. இதற்காக மருந்தும் எடுத்து கொண்டு இருந்தும், மன ரீதியாக ஆதரவு தேவைப்படும் போது, என்னை தொடர்பு கொண்டார்கள். ஒரு அப்பாவாக தனக்கு இதை இப்படி சரி செய்வது என்றே தெரியவில்லை என்றும், தன் மீதும் தவறு இருப்பதையும் ஒத்துக் கொள்கிறார். தனக்கு விவாகரத்து கிடைக்கவே எட்டு வருடங்கள் ஆனதாகவும், அப்போது தன்னிடம் பெரிதாக வருமானம் இல்லாததால், சொந்தக்காரர்கள் வீட்டிலும், தன் அம்மாவிடம் விட்டும் தான் பையனை பார்த்து கொண்டதாகவும் கூறினார். வீடியோ பார்க்கும் போதையை வெளிப்படையாக கூறியபோது தான் இவருக்கே தெரிய வருகிறது. 

வீடியோஸ் மட்டுமின்றி, பெண்களிடம் எப்படி அணுகவேண்டும், எப்படி பேசவேண்டும், என்று ஆன்லைனில் வரும் ஆப்ஸ் முதற்கொண்டு பயன்படுத்துத்ல் முதல், வீட்டில் இருக்கும் பெரியவர்களிடம் எப்படி பேசவேண்டும் என்று ஓப்பனாக சந்தேகம் கேட்கும் அளவுக்கு வந்தாயிற்று. வீட்டில் அறையில் போனை பிடுங்கி அடைத்து விட்டோம் என்றார். நான் முதன்முறை அந்த குழந்தையிடம் இரண்டு செஷன்களில்  பேசும்போது, அவ்வளவு இனிதாக, காமெடியாக பேசுவது முதல், மிமிக்கிரி செய்வது, நடித்து காட்டுவது என்று அவ்வளவு குறும்பாக பேசியது. வீடியோஸ் பார்ப்பது பற்றி ஒன்றுமே பேசவில்லை. மூன்றாவது செசனில் தான் நான் மெல்ல அணுகினேன், "இவ்வளவு நேரம் பேசுகிறோமே, ஏன் வாரநாட்களில் மட்டுமே பேசுகிறோம்? நீ ஸ்கூல் போகவில்லையா?'' என்று கேட்க, தனக்கு விருப்பம் இல்லை என்று எளிதாக பதில் வந்தது. ஆனால் அடுத்து நீ டிகிரி வாங்கவேண்டும், எதிர்கால கனவு என்று எதுவும் இல்லையா? என்று கேட்டதற்கு, "எனக்கு ஆர்ட்டிஸ்ட் ஆகவேண்டும்", என்று பதில் வந்தது. 

ஆர்ட்டிஸ்ட் ஆகவேண்டும் என்றாலும் அதற்கும் படித்திருக்க வேண்டுமே என்று கேட்டபோது, அதுவரை இயல்பாக இருந்த அந்த குழந்தையின் முகமே மாறிவிட்டது. ஏன் ஸ்கூல் போகவில்லை என்பதற்கு பதிலே இல்லாமல் அமைதியாக இருந்தது. நிறைய நேரம் கொடுத்த பிறகு, அவன் கேட்ட கேள்வி, "அம்மா இல்லாமல் ஒரு குழந்தை வளர முடியாதா?" என்பது தான்.  நான் சொன்னேன், "ஏன் முடியாது, அப்பா உனக்கு சப்போர்டிவ் தானே" என்றதற்கு, "என் அப்பா சப்போர்டிவ் என்று யார் சொன்னார்கள்? என்னை என் அப்பா கண்டுகொண்டதே கிடையாது. உன் அம்மா சரி கிடையாது, குணம் இல்லாதவள், அதனால் தான் உன்னை விட்டுட்டு போய்விட்டாள் என்று கூறுகிறார்கள். நான் என் அம்மாவைப் பார்த்ததே கிடையாது. ஒரு முறை தான் பேசவேண்டும் என்று நம்பர் கேட்டேன். ஆனால் யாருமே எனக்கு கொடுக்கவில்லை. அப்பா என்னிடம் நேரம் செலவழித்த ஞாபகமே இல்லை. இப்பொழுது ஒரு மாதமாகத் தான், என்னை வெளியே கூட்டி செல்கிறார். இவ்வளவு நாள் நான் அத்தை வீட்டிலும், சித்தப்பா வீட்டிலும் இருந்தபோது வந்து என்னை பார்க்கவே இல்லை. இதெல்லாம் யாருடைய தவறு? நான் ஏன் பாதிக்கப்பட வேண்டும்? என்னை இவ்வளவு பழி கூறிய அனைவரையும் நான் பழி வாங்கப் போகிறேன்." என்றது.

"என்ன பழி வாங்க  போகிறாய் , இனிமேல் தான் செய்யப் போகிறாயா? என்றதற்கு " நான் தப்பு செய்தால், என் குடும்பத்துக்கே அது அசிங்கம் தானே. நான் நிறைய அசிங்கமான வீடியோஸ்லாம் பாப்பேன். அது அவங்களுக்கு கூச்சமா இருக்கும், அடிக்க கூட வருவாங்க. ஆனால் எனக்கு அதப்பத்தி கவலை இல்லை. இப்படி நான் பேசி பேசி வெளில எல்லாருக்கும் தெரிஞ்சா அது அவங்களுக்கு அவமானம் தானே." இதனால் உனக்கென்ன கிடைக்கும் என்றால், "அது எனக்கு ஹாப்பியாக இருக்கிறது. என் அம்மாவே தப்பு பண்ணிருக்கட்டும், என்னை அம்மாவிடம் விட்டிருக்கலாம், அல்லது என் அப்பாவது  என்கூட நேரம் ஒதுக்கி இருக்கலாம். எனக்கு அதுவும் கிடைக்கவில்லை. ஸ்கூலில், மற்ற குழந்தைகளுக்கு அம்மா, அப்பா, என்று வரும்போது எனக்கு மட்டும் உறவினர் தான் வருவார்கள். நான் ஸ்கூலுக்கு போகவே மாட்டேன். நான் எப்படியாவது வீட்டை விட்டு வந்து  ஆர்ட்டிஸ்ட் ஆகிக் கொள்வேன்," என்றான்.

அதற்கு மேல் அந்த குழந்தையிடம் நான் பேசவில்லை. இது எல்லாமே ஆன்லைன் இல்லாமல் நேரடியாக பேசிய செஷன் என்பதால் தான் அந்த அக்குழந்தையின் மன பாதிப்பை உடல் மொழி மூலம் நன்கு கவனிக்க முடிந்தது. அந்த குழந்தை இப்படி செய்கிறது என்று தெரிந்தவுடன், அறையில் அடைத்தது முதல் தவறு. இப்படி செய்தால், போன் பிடுங்கி உடைப்பேன், கீழ்ப்பாக்கத்தில் அட்மிட் செய்வேன் என்று மனதை பாதிக்கும் அளவுக்கு பேசி இருக்கிறார்கள். நான் அந்த தந்தையை கூப்பிட்டு பேசினேன். நீங்களும் நிறைய பாதித்து இருப்பீர்கள் என்று ஏற்றுகொண்டாலும், அதை மீறி குழந்தையை எவ்வளவு பாதித்து இருக்கிறது. ஒரு பதினொன்றாம் வகுப்பு படிக்கும் மாணவன் வீடீயோஸ் பார்ப்பதால் என்ன நடக்கிறது, எல்லாருமே அதைப் பார்த்து, அதை கடந்து தான் வந்திருப்போம். ஆனால் அதுவே அளவுக்கு அதிகமாக பார்த்தால் என்ன நடக்கும் என்பதை அந்த குழந்தையிடம் சொல்லுங்கள். அந்த குழந்தையிடம் நிறைய தனித்திறமை இருக்கிறது. அதை வெளிக்கொண்டு வந்து, அதற்கான வகுப்புகளுக்கு சேர்த்து விட்டு மெல்ல ஸ்கூல் போவதன் முக்கியத்துவத்தை எடுத்து சொல்லுங்கள். ஒரு வருடம் வகுப்பு போனாலும் போகட்டும். ஆனால் இதிலிருந்து அவர் வெளியில் வர வேண்டும். நிறைய டிராமாஸ் கூட்டிக் கொண்டு போகுமாறு கூறினேன். அந்த குழந்தைக்கு நீங்கள் தான் பாலியல் கல்வி குறித்த புரிதலைக் கொடுக்கவேண்டும் என்றேன். 

நிறைய பெற்றோர்கள் இதை எப்படி பேசுவேன் என்று தான் தயங்குகிறார்கள். வீடியோஸ் பார்த்தாலே அந்த குழந்தையை ஷேம் செய்கிறார்கள். நிறைய புத்தகம் இருக்கிறது இது பற்றி. நாம் தான் குழந்தையிடம் பேச வேண்டும். மீண்டும் ஒரு மூன்று மாதம் கழித்து உனக்கு பார்க்க தோன்றுகிறதா என்று கேட்க வேண்டும். அப்படி பார்க்க தோன்றும்போது என்னவெல்லாம் அதற்கு மாறாக செய்யலாம் என்று உட்கார்ந்து பேச வேண்டும். இந்த செஷன் இன்று வரை நிறைய போய் கொண்டிருக்க காரணம், அந்த குழந்தையின் மனம் அவ்வளவு பாதித்து இருக்கிறது. அம்மாவிடம் பேசவேண்டும், பார்க்க வேண்டும் என்று அவனுக்கு ஆசை இருக்கிறது.  ஆனால் அவரின் குணத்தை பற்றி தப்பாக பேசியதாலே அவனுக்கு மனம் பாதித்து இருக்கிறது. எனவே அந்த அப்பாவிடம், இப்படி பேசும் உறவினரே வேண்டாம். உங்கள் குழந்தைக்கு நீங்கள் இருந்தால் போதுமானது. அவனிடம் நான் இருக்கிறேன் உனக்கு, எதுவாக இருந்தாலும் பார்த்து கொள்ளலாம். இதிலிருந்து நீ வெளியே வரவேண்டும். இதைவிட உலகில் எவ்வளவோ இருக்கிறது, என்று கனிவோடு பேசுங்கள் என்றேன்.

நிறைய கேஸ் ஸ்டடி செய்து, இது போன்ற பாதித்த குழந்தைகளின் செய்தி கட்டிங்ஸ் கொடுத்து அவரைப் படிக்கச் சொல்லி எடுத்துச் சொன்னேன். இது போன்ற அடிக்சனால் தற்கொலை முயற்சி எண்ணம் கூட வந்திருக்கும். எனவே குழந்தையிடம் பேசுங்கள். இதெல்லாம் பேசுவதனால் தான்,தெரிந்து விடும் என்று கிடையாது. நாம் பேசுவது முன்பே இதெல்லாம் அவர்களுக்கே தெரியும். அந்த தந்தையிடம் பெரிய பண வசதி இல்லையென்றாலும், இப்போது அவர் குழந்தையின் திறமைக்கு வகுப்புகள் பார்ப்பது என்று விசாரித்து வருகிறார். பாலியல் கல்வி பற்றிய புரிதலை அந்த குழந்தையிடம் அவன் அப்பாவை வைத்தே தான் நான் கொடுத்தேன். இப்பொழுதுமே, தனக்கு பார்க்க தோன்றுகிறது என்றாலும், நேரத்தை குறைத்து கொள்வதாக கூறி இருக்கிறான்.  அவனிடம் நானும், உனக்கு ஆர்ட்டிஸ்ட் ஆகவேண்டும் என்றால், ரோல் மாடல் யார் என்று கேட்டதற்கு, சார்லி சாப்ளின் என்று கூறினான். அவரது புத்தகம் வாங்கி படி என்றிருக்கிறேன். 

குழந்தைகள் தவறு செய்யத்தான் செய்வார்கள். ஆனால் அடித்து திட்டினாலும் நாள் இறுதியில்  கடைசியில் அன்பை கொடுக்கத் தவறக்கூடாது.  கிரிமினல் மாதிரி ஒதுக்கி பார்க்க கூடாது. அந்த குழந்தையிடம் என்ன செய்தது கஷ்டமாக இருந்தது, என்ன தவறாக இருந்தது என்று பேசவேண்டும். பெற்றோர் மீது தவறில்லை என்றாலும், மன்னிப்பு கேட்டு இறுகப் பற்றிக் கொள்ளுங்கள். கண்டிப்பாக எல்லாமே சரியாகும்.