உடலுக்குள் இயங்கும் இரத்த ஓட்டமும் சுவாசமும் யார் கண்ணுக்கும் தெரிவதில்லை. அதில் ஒன்று பழுதடைந்தால் மரணம் நிச்சயம். அப்படியொரு நிலையை நோக்கி இந்திய பொருளாதாரம் நகர்ந்துகொண்டிருக்கிறது. அதை மூடிமறைக்கத்தான் காஷ்மீர் விவகாரத்தை கையிலெடுத்து "பாகிஸ்தானுடன் போர்' என்கிற பூச்சாண்டியை காண் பித்துக்கொண்டிருக்கிறது மோடி அரசாங்கம். சுதந்திரதின விழாவில் பேசிய மோடி, முப்படைகளுக்கும் ஒரே தலைவர் என்று அறிவித்திருப்பது கூட பொருளாதார வீழ்ச்சிக்கு எதிரான கொந்தளிப்பை அடக்குவதற்குரிய ராணுவ ஆட்சிக்கான ஆரம்ப முயற்சி என்கிறார்கள் பொருளாதார வல்லுநர்கள்.

 

"மனித நாகரிகம் தொடங்கிய முதல் நூற்றாண்டு முதல் பிரிட்டிஷ் காரர்கள் இந்தியாவை ஆக்கிரமிக்கும் பதினெட்டாம் நூற்றாண்டு வரை உலகின் செல்வ செழிப்பான நாடுகளில் ஒன்றாக இருந்தது இந்தியா. உலகத்தில் உற்பத்தி செய்யப்பட்ட பொருள்களில் 25 சதவிகித பொருட்கள் இந்தியாவில் உற்பத்தி செய்யப்பட்டவை. அன்று 25 சதவிகிதமாக இருந்த உள்நாட்டு பொருட்களின் உற்பத்தி... பிரிட்டிஷ்காரன் இந்தியாவை விட்டுப் போன 1947-ஆம் ஆண்டு இந்தியாவின் உள்நாட்டு உற்பத்தி மதிப்பு வெறும் 4.2 சதவிகிதமாக ஆகியிருந்தது. அதன்பிறகு சோவியத் யூனியனின் உதவியுடன் பாது காக்கப்பட்ட பொருளாதாரமாகத்தான் இந்தியா வளர்ந்தது. 1991வரை அப்படியே இருந்தது. 1991ஆம் ஆண்டு மிகப்பெரிய பொருளாதார நெருக் கடியை சந்தித்தது. அதை சமாளிக்க அன்றைய பிரதமர் நரசிம்மராவ் நிதியமைச்சராக மன்மோகன்சிங்கை கொண்டு வந்தார்.

இந்தியா தன்னிடம் இருந்த தங்க இருப்பை கப்பலில் ஏற்றி அனுப்பி உலக வங்கிக் கடனை சமாளித்தது. அதற்குப் பிறகு தாராளமயமாக்கல் என்ற பெயரில், சோவியத் யூனியன் மாடல் கைவிடப்பட்டு அமெரிக்க மாடலை பொருளாதாரத்தில் கொண்டு வந்தார் மன்மோகன்சிங். அந்த நிகழ்வுக்குப் பிறகு, இந்தியா மிகப்பெரிய பொருளாதார நெருக்கடியை நரேந்திர மோடியின் ஆட்சியில் தான் சந்திக்கிறது'' என்கிறார் பிரபல பொருளா தார நிபுணர் வெங்கடேஷ் ஆத்ரேயா.

 

"இன்றைய இந்தியாவின் பொருளாதார நெருக்கடிக்கு உலக அளவில் அமெரிக்காவிற்கும் சீனாவுக்கும் இடையே நடக்கும் வர்த்தக போரும் ஒரு காரணம். உலக அளவில் உற்பத்தி அளவு 2018-ல் 3 சதவிகிதமாக இருந்தது. அது 2 சதவிகிதமாக குறைந்து விட்டது. அதன் எதிரொலிதான் இந்திய பொருளாதாரத்தில் வீழ்ச்சியை ஏற்படுத்தியுள்ளது. 1991-ல் ஏற்பட்டது போலவே டாலருக்கு எதிரான இந்திய ரூபாயின் மதிப்பில் சரிவு ஏற்பட்டுள்ளது. தங்கத்தின் விலை எட்டாக் கனியானது. ஆனால் அதை சமாளிக்க இந்தியாவால் முடிந்தது. இன்று பொருளாதார நெருக்கடியை சமாளிக்க முடியாமல் இந்தியா திணறி வருகிறது'' என்கிறார்கள் பொருளியல் வல்லுநர்கள். இந்தியா என்பது இன்றளவிலும் கிராமப் புறத்தை சேர்ந்த பொருளியல் அமைப்பு ஆகும். பருவ மழை பொய்த்தது, கிராமப்புறங்களை பெருமளவு பாதித்திருக்கிறது. விவசாயிகள் உற்பத்தி செய்யும் பொருள்களை குறைந்தபட்ச விலை தந்து வாங்குவதில் மத்திய அரசு தோல்வியடைந்திருக்கிறது. இதனால் கிராமப்புற பொருளாதாரம் சிதிலமடைந்திருக்கிறது. கிராமங்கள்தான் வீட்டு உபயோக பொருட்களின் உற்பத்திக்கான பொருட்களை தருகின்றன. அத்துடன் இந்தப் பொருட் களை வாங்கும் சந்தையாகவே இருக்கிறது. வீட்டு உபயோக பொருட்களின் உற்பத்தியில் மிகப்பெரிய சரிவு ஏற்பட்டிருக்கிறது. ஒருநாடு மிகப் பெரிய பொருளாதார நெருக்கடியில் இருக்கிறது என்றால் அந்த நாட்டின் வீட்டு உபயோக பொருட்களின் உற்பத்தியில் வீழ்ச்சி ஏற்படும். இது பொருளியல் வல்லுநர்களின் வாய்ப்பாடு. அதன்படி பார்த்தால் 1991-க்குப் பிறகு இந்தியா மிகப்பெரிய பொருளாதார நெருக்கடியில் சிக்கியிருக்கிறது என்று சொல்கிறார்கள் பொருளாதார அறிஞர்கள்.

ஒரு இடத்தில் நடக்கும் உற்பத்தி இன்னொரு இடத்திற்கு அனுப்பப்பட்டு அதை ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதி மக்கள் அனுபவிப்பார்கள். அந்த உற்பத்தி பகிர்வு -நுகர்வு என்கிற பொருளாதார சங்கிலி இந்தியாவில் அறுந்துவிட்டது. இது இந்தியாவை மிக மிக மோசமான நிலைமைக்கு கொண்டு சென்றுவிட்டது. "எப்படி இது நடந்தது' என விளக்குகிறார் ஒரு உற்பத்தியாளர்.

 

விவசாயிக்கு குறைந்தபட்ச ஆதார விலை அவன் உற்பத்தி செய்யும் பொருட்களுக்கு கிடைக்காமல் போனதால் கிராம பொருளாதாரம் சீர்குலைந்தது. நரேந்திர மோடி ஆட்சிக்கு வருவ தற்கு முன்பு உள்ள 2008 முதல் 2012 வரையான காலகட்டம், இந்திய பொருளாதாரத்தின் வசந்த காலமாக இருந்தது. கிராமப்புறத்தில் வேலைக்கான சம்பளம் ஒவ்வொரு வருடமும் உயர்ந்தது. ஒரு வருடம் 100 ரூபாய் சம்பாதித்தவன் அடுத்த வருடம் 106 ரூபாய் சம்பாதிப்பான். நரேந்திர மோடி ஆட்சி பொறுப்பேற்ற 2014-ம் ஆண்டு நிலைமை தலைகீழானது. வருடத்திற்கு 6 ரூபாய் அதிகம் பெற்ற கிராமத்தானின் வருமானம் வெறும் 87 காசு களாக சுருங்கியது. விவசாயம் சாராத தொழில் களை செய்த கிராமத்தினர் அவர்கள் பெற்ற நூறு ரூபாய் சம்பளத்திற்கு அடுத்த வருடம் வெறும் 25 பைசாதான் அதிகம் பெற்றனர். நகர்ப்புற தொழி லாளர்கள். அவர்கள் பெற்ற 100 ரூபாய் சம்பளத்தில் 2 பைசாவை இழந்தார்கள். இது மக்களின் வாங்கும் சக்தியை பெருமளவில் பாதித்தது. இதற்கு முக்கிய காரணம் நரேந்திர மோடி கொண்டு வந்த பண மதிப்பிழப்பு நடவடிக்கைதான். அது மக்கள் மனதில் ஆறாத வடுவை உருவாக்கியது.

2018-19-ல் புதிய கார்களை வாங்கியவர்கள் 36 லட்சம் பேர். அதே நேரத்தில் பழைய கார்களை வாங்கியவர்கள் 40 லட்சம் பேர். புதிய காரின் விலைக் குப் பழைய காரே போதும் என கார் வாங்கும் வசதி பெற்ற பணக்காரர்களே நினைக்கும் அளவிற்கு நரேந்திர மோடி கொண்டு வந்து விட்டார். வாங் கும் சக்தி குறைவினால் மட்டும் 2018ஆம் ஆண்டு 14 சதவிகிதமாக இருந்த அனைத்துப் பொருட்களின் விற்பனை 2019-ஆம் ஆண்டு 11 சதவிகிதமாக குறைந்து விட்டது என்கிறது "நீல்சன்' என்கிற சந்தையை ஆய்வு செய்யும் நிறுவனம்'' என்கிறார். அத்துடன் ""மத்திய அரசு கொண்டு வந்த ஜி.எஸ்.டி. மசோதா ஒட்டுமொத்த உற்பத்தியை பாதித்துவிட்டது. உதாரணத்திற்கு மக்களின் ஆரோக்கிய வாழ்வுக்கு எமனாகும் புகையிலைப் பொருட்களுக்கு விதிப்பது போல 28 சதவிகித ஜி.எஸ்.டி. வரியை மோடி அரசு கார்களுக்கு விதித்துள்ளது. இந்த ஜி.எஸ்.டி. வரியை தாண்டி 22 சதவிகிதம் செஸ் வரி வேறு விதிக்கப் படுகிறது. மகிந்திரா கம்பெனியின் உரிமையாளர், "கார்கள் மீது விதிக்கப்படும் 22 mmசதவிகிதம் செஸ் வரியை 17 சதவிகிதமாக்குங்கள். சிறிய கார்களுக்கு செஸ் வரி போடாதீர்கள். இதனால் அரசுக்கு பெரிய வருமான இழப்பு வராது' என கோரிக்கை வைத்தார். அதற்கான பேச்சுவார்த்தையை கடந்த வாரம் வரை தற்போதைய நிதி அமைச்சர் நிர்மலா சீதாராமனிடம் கூட கார் உற்பத்தியாளர்கள் பேசி பார்த்தார்கள். பலன் கிடைக்கவில்லை. நரேந்திர மோடி இதே அணுகுமுறையை கடைப்பிடித்தால் "2022-ஆம் ஆண்டிற்குள் இந்தியாவை உற்பத்தி தொழிற்சாலைகளின் உலக தலைநகரமாக மாற்றுவேன்' என்கிற அவர் உறுதிமொழி, கார் உற்பத்தி தொழிற்சாலைகளின் பங்களிப்பில்லாமல் நடக்காது. எனவே அரசு வரி விஷயத்தில் இறங்கி வரவேண்டும்'' என்கிறார் கார் உதிரி பாக உற்பத்தி சங்க தலைவர் அசோக் கபூர்.

கார்கள் மட்டுமல்ல இந்தியாவில் இப்பொ ழுது ஏழைகளின் வாகனமாக இருக்கக்கூடிய இரு சக்கர வாகனங்களின் உற்பத்தி 17 சதவிகிதம் குறைந்துவிட்டது. 100 மோட்டார் சைக்கிள்கள் தயாரித்த நிறுவனங்கள் தற்பொழுது 88 மோட்டார் சைக்கிள்கள்தான் தயாரிக்கின்றன. இதற்கு ஒரு எதிர்வினை உண்டு. சுமார் எட்டரை லட்சம் கோடி முதலீட்டில் இயங்கும் ஆட்டோ மொபைல் தொழிலை நம்பி 3.2 கோடி பேர் வேலை செய்கிறார்கள். இந்தியா வின் மொத்த உற்பத்தி மதிப்பில் 25 சதவிகிதம் வரும் இந்தத் துறையில், கார் உற்பத்தி மட்டும் இரண்டு லட்சம் குறைந்திருக்கிறது. உற்பத்தி செய்யப்பட்டு விற்கப்படாத கார்களின் மதிப்பு மட்டும் 35,000 கோடி. விற்கப்படாத இரு சக்கர வாகனங்களின் மதிப்பு 17,000 கோடி. விற் பனை 20 சதவிகிதம் குறைந்துவிட்டது என கூக் குரல் இடுகின்றன ஆட்டோ மொபைல் கம்பெனிகள்.

கார் உள்ளிட்ட மோட்டார் வாகன உற் பத்தி துறை பெரும் சரிவை சந்தித்து வருகிறது. அடுத்த சில ஆண்டுகளில், இத்துறையின் வேலை இழப்போரின் எண் ணிக்கை 10 லட்சமாக இருக்கும் என எச்சரிக்கை மணி அடிக்கப்பட்டுள் ளது. இதனை உறுதி செய்வது போல பிரபல நிறுவனமான டி.வி.எஸ். லூகாஸ் தற்போதைய வியாபார மந்த நிலையை காரணம் காட்டி, வேலை நாட்களைக் குறைத்து சுற்றறிக்கை வெளியிட்டுள் ளது. பெரிய நிறுவனங்கள் மேற்கொள்ளும் இத்தகைய நடவடிக்கை... முதலாளி- தொழிலாளி இரு வர்க்கத்தையும் கடுமையாக பாதிக்கும்.

நரேந்திர மோடியால் தாக்குதலுக்குள்ளாகி இருக்கும் இன்னொரு துறை ரியல் எஸ்டேட் துறை. 2018ஆம் ஆண்டு இறுதியில் இந்தியாவில் வங்கிகளை தாண்டி ரியல் எஸ்டேட் தொழிலுக்கு பண உதவி செய்து வந்த ஒக & எந என்கிற கம்பெனி யும் கேவான் ஹவுசிங் பைனான்ஸ் என்கிற கம்பெனி யும் திவாலாகின. அத்துடன் விஜய் மல்லையா போன்ற தொழிலதிபர்கள் வங்கிகளில் கடன் வாங்கிக் கொண்டு தப்பி ஓடினார்கள். ஒக & எந கேவான் கம்பெனிகள் திவாலானதால் 60,000 கோடி ரூபாய் பணம் மார்க்கெட்டில் புழங்குவது நின்று போனது. வங்கிகள் லோன் வழங்குவதை 50 சதவிகிதம் நிறுத்திக் கொண்டன. ரியல் எஸ்டேட் கட்டுமான துறைகள் ஸ்தம்பித்து போய் நிற்கின்றன. முன்னாள் கிரிக்கெட் வீரர் சந்திரசேகர், தனது துறை சார்ந்த தொழில் முதலீடுகளில் ஏற் பட்ட கடன் நெருக்கடியில் சென்னை மயிலாப்பூர் வீட்டில் தூக்கு போட்டு தற்கொலை செய்து கொள் வது தொழில்களின் நிலைக்கு மரண சாட்சியானது.

இது போன்ற பொருளாதார நெருக்கடிகளை 91ஆம் ஆண்டு நிர்வாகச் சீர்திருத்தங்கள் மூலம் எதிர் கொண்டார்கள் நரசிம்மராவும் மன்மோகன்சிங்கும். இப்பொழுது பொருளாதார நெருக்கடிக்குத் தேவை, உறுதியான நிர்வாக சீர்திருத்தங்கள். அதை எளிய மக்களின் தலையில் சுமத்தாமல், சாதுர்யமாக செய்வதற்குரிய உறுதியான பார்வை, நரேந்திர மோடிக்கு இல்லை. அவரது பார்வை ஒரே தேசம் என்ற கூட்டாட்சிக்கு எதிரான ராணுவ பாணி ஆட்சியை கட்டமைப்பதில் உள்ளது என்கிறார்கள் பொருளாதார வல்லுநர்கள்.